با توجه به اوجگیری ویروس کرونا در کشور و قرارگرفتن اکثر استانها در وضعیت قرمز و خطرناک، به نظر میرسد قرنطینه تنها راهحل مقابله با ویروس منحوس کرونا است. با گذشت بیش از هشت ماه از شیوع ویروس کرونا، متاسفانه در جهان هر روز بر تعداد مبتلایان افزوده شده و افراد بسیاری را نیز به کام مرگ میکشاند.
اختصاصی نشریه میرملاس نو- طبق آمار سازمان جهانی بهداشت شمار مبتلایان به ویروس کرونا در جهان به ۴۶ میلیون نفر رسیده که بیش از یک میلیون نفر نیز جان خود را از دست دادهاند. تاکنون کشورهای مختلفی برای مهار کردن این بیماری سرکش اقدام به ساخت واکسن کردهاند اما تا به این لحظه نتیجهای حاصل نشده است و پزشکان و متخصصان همچنان مردم را به استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی ترغیب میکنند.
اما در ایران با پرشدن بسیاری از بیمارستانها بهخصوص در پایتخت، مسوولان بارها اعلام کردند که تختی برای بیماران کرونایی جدید خالی نیست و به اجبار باید به فکر برپایی بیمارستانهای صحرایی بود. از اسفند سال گذشته که اولین مبتلایان به کووید ۱۹ در کشور شناسایی شدند، ما نیز همانند سایر کشورهای جهان راهحلهای مختلفی را مانند تشدید ممنوعیتها و محدودیت های اجتماعی در سطح شهرها اجرا کردیم اما متاسفانه نتیجهی راضیکننده و خوشایندی کسب نشده است، باید باور کرد تا زمانی که مردم برای کسب روزی خود مجبور به خروج از منزل هستند نمیتوان این بیماری را کنترل کرد و قرنطینه تنها راهحل مقابله با این بیماری سرکش است.
طبق آمارهای رسمی تا به امروز بیش از ۶۲۰ هزار از هموطنان به ویروس کرونا مبتلا شدهاند که متاسفانه ۳۵ هزار و ۷۳۸ نفر جان خود را از دست دادهاند.
قبل از بیان هر نکتهای باید به این موضوع توجه داشت که به دلیل قدرت سرایت زیاد کرونا ویروس، با تعطیلی مقطعی مناطقی از کشور و بدون داشتن برنامهریزیهای دقیق، نمیتوان مانع یکهتازیهای آن شد بههمین دلیل قرنطینه شهرها به مدت حداقل ۱۴ روز میتواند تا حد زیادی این بیماری را کنترل کند، در ایام قرنطینه علاوه بر جلوگیری از فعالیتهای کسبوکارها و تعطیلی ادارات دولتی و شرکتهای خصوصی، باید از خروج افراد از منازل نیز جلوگیری شود و با نظارت نیروی انتظامی این اقدام تا دو هفته ادامه داشته باشد.
ما باید از تجربه کشورهایی که در این زمینه موفق عمل کردهاند استفاده کنیم، کشورهایی همانند چین که روزی بیشترین تعداد مبتلایان به کرونا و کشتهشدگان را داشتهاند اما مردم آن با خیالی آسوده و بدون استفاده از ماسک در تجمعات و جشنهای همگانی شرکت میکنند، بنابراین کنترل کرونا امری ناممکن نیست بلکه با همکاری نهادهای مختلف و مردم میتوان از شر آن خلاص شد.
*وظیفه دولت در زمان قرنطینه
بهطور حتم با قرنطینهی هر شهر و استانی هزینههای زیادی بر دولت تحمیل میشود ولی با یک حساب سرانگشتی میتوان به صراحت بیان کرد که هزینهای که دولت قرار است در زمان قرنطینه پرداخت کند بسیار کمتر است از هزینههایی است که در طول ۸ ماه گذشته در زمینه درمان مبتلایان صرف شده است، چرا که بر اساس گفته ی رییس دانشگاه علوم پزشکی لرستان هر بیمار کرونایی ۲۸ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان برای دولت هزینه دارد؛ اما از طرف دیگر در زمان قرنطینه بسیاری از مشاغل و کسبوکارها دچار ضرر و زیان خواهند شد که دولت میتواند با برنامهریزی و پرداخت تسهیلات ارزانقیمت این قشر را از ورشکستگی نجات دهد.
اما در زمان فعلی که اکثر استانهای کشور دارای وضعیت قرمز هستند و بیمارستانهای بسیاری از بیماران کرونایی پر شده و دیگر نمیتوانند بیماری را پذیرش کنند، قرنطینه تنها راهحل کشور برای خروج این بحران است.
*لرستان در وضعیت فوقالعاده خطر کرونا
به گفتهی دکتر خادمی، وضعیت لرستان بسیار وخیم بوده و استان در وضعیت فوقالعاده خطر کرونایی قرار دارد و بیمارستانهاو تختهای ICU تکمیل شده است.
این درحالی است که استاندار لرستان میگوید به علت عدم زیرساختهای لازم، امکان استفاده از ظرفیت بیمارستانهای نیروهای مسلح در استان وجود ندارد.
* لزوم تعطیلی دو هفتهای لرستان
وضعیت حاد لرستان تا جایی پیش رفت که رییس علوم پزشکی لرستان از مسئولین درخواست دو هفته تعطیلی استان را داشت.
نیکبخت، رییس علوم پزشکی لرستان گفت: در حال حاضر ۷۷۳ تخت کرونایی در استان پر است و این تعداد به زودی به۸۲۰ تخت میرسد.
وی افزود: در ابتدای شیوع بیماری ما ۱۲۳ تخت به بیماران کرونایی اختصاص داده بودیم ولی متاسفانه تعداد تختهای مورد نیاز این بیماران روز به روز بیشتر میشود.
نیکبخت تاکید کرد: از مدیران استان میخواهم که همانند ایام عید نوروز لرستان را به مدت دو هفته تمام تعطیل کنند، زیرا در حال حاضر گرسنه ماندن بهتر از مردن است و به هر قیمتی باید از برگزاری عروسی، عزا و تجمعات جلوگیری شود، در غیر این صورت هر روز وضعیت استان از نظر شیوع بیماری کرونا وخیمتر میشود.
لرستان محروم اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند یاری دولت است، اکنون زمان آن رسیده که به جبران سالها بیتوجهی به بخشهای مختلف استان، چارهای برای افزایش تختهای بیماران کرونایی بیندیشند و اجازه ندهند درد این محرومیت سالها بر دل مردم آن با از دست دادن عزیزانشان سنگینی کند.
حال وقت آن رسیده که در انتخاب یکی از گزینه های اقتصاد یا جان مردم تدبیری موثر اندیشیده شود و مسئولین امر به جای بازی با گزینه های روی میز آن هم در یک قدمی مرگ، گزینه ی صحیح را انتخاب و اجرایی کنند.
(کرم ملک آسا)